Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Έκθεση Ζωγραφικής ΨΑΡΑΚΟΥ και ΑΓΓΕΛΟΥ 2011

ΕΡΓΑ ΑΓΓΕΛΟΥ

















EΡΓΑ ΨΑΡΑΚΟΥ


















Με μεγάλη επιτυχία το Σάββατο 10 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της έκθεση ζωγραφικής των Ανδρέα Ψαράκου και Μπάμπη Γεωργίου






















Χορηγοί έκθεσης





ΑΝΔΡΕΑΣ ΨΑΡΡΑΚΟΣ, ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΩΣ ΜΕΣΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Ο ζωγράφος Ανδρέας Ψαρράκος παρουσιάζει ζωγραφικά έργα και μικρογλυτπά, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα ποδήλατα.
Για τον Ανδρέα Ψαρράκο το ποδήλατο αποτελεί βασικό μέσο επικοινωνίας του με τον άνθρωπο. Επίσης για τον εικαστικό καλλιτέχνη το ποδήλατο είναι η ιδανική εναλλακτική πρόταση οικολογικού μέσου μεταφοράς, την οποία καταθέτει στο φιλότεχνο κοινό.

Ο θεατής θα κάνει μέσα από τα έργα της έκθεσης ένα ταξίδι στο χρόνο, θα αναγνωρίσει στα έργα του καλλιτέχνη το δικό του ποδήλατο των παιδικών και εφηβικών χρόνων, άλλοτε στολισμένο και χρωματισμένο να ταξιδεύει τα όνειρα και άλλοτε απλό και μοναχικό παρατημένο σε έναν τοίχο, στο χωριό, στο λιβάδι στο δρόμο με χαραγμένες επάνω του ατελείωτες στιγμές φυγής και απόδρασης.
Για τον Ανδρέα Ψαρράκο δεν υπάρχουν στη ζωγραφική δεδομένα. Με το εξασκημένο κι αισθαντικό του βλέμμα και το συναιρετικό ελεύθερο του σχέδιο, επιλέγει κι αναμορφώνει ορισμένα στοιχεία από την εγγύτερη του καθημερινότητα, μεταβάλλοντας τα υποβλητικά σε τοπία εσωτερικής ενατένισης.
Η αμεσότητα να συλλαμβάνει και να μεταποιεί εικαστικά, χαρακτηρίζει τα έργα του ταλαντούχου όσο και ευρηματικού ζωγράφο. Το σχέδιο επικεντρώνεται στα καίρια και απέριττα στοιχεία των αντικειμένων ή των καταστάσεων της καθημερινότητας μιας καθημερινότητας από την οποία ο Ανδρέας Ψαρράκος αντλεί εναύσματα, οικοδομεί στη συνέχεια ένα δομούμενο μικρόκοσμο γεμάτο αντιθετικές ισορροπίες χειρονομιακή και εξπρεσιονιστική γραφή του εμφανίζονται αντικείμενα που φέρνουν στο προσκήνιο ενδιάθετες δυνάμεις.

Το ζήτημα είναι η αθωότητα και όπως λέει και ο Μπέκετ «το ποδήλατο είναι μέγα καλό και πρώτο. Αλλά μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο αν χρησιμοποιηθεί κακώς». Σε ότι αφορά τα μικρογλυπτά η αφαιρετική τεχνική προσδίδει δύναμη και κατασκευή, αφήνει το χρώμα να πρωταγωνιστεί και την αλήθεια να φωτίζει.

ΑΘΗΝΑ ΣΧΙΝΑ
Κριτικός και Ιστορικός Τέχνης



Τα ποδήλατα του Ανδρέα Ψαρράκου, με την επιμονή του στο ίδιο θέμα, πέρα από αφετηρία πειραματισμών με το χρώμα και το φως, δηλώνει την ανάγκη του ανθρώπου για έλεγχο του κόσμου του – εσωτερικού ή εξωτερικού - και επιβολή του πάνω σε αυτόν. Αποτελεί για τον δημιουργό μια καθησυχαστική αναδημιουργία μιας μετρήσιμης μνήμης μέσω ενός εικαστικού σύμπαντος, που ορίζεται όσο ένας τροχός από τον άλλον. Μαζί του νοιώθουμε αποστασιοποιημένοι και κυρίαρχοι ενός ελεγχόμενου σύμπαντος. Το ποδήλατο με το γαλάζιο και μπλε φόντο ναρκοθετεί αυτή την ναρκισσική ασφάλεια. Εισβάλλοντας στον χώρο που πατούμε μας προσκαλεί και προκαλεί να διανύσουμε μαζί σαν αναβάτες νοεροί τη συνάντησή μας με το απρόσμενο χάος. Παίζοντας σε λεπτή ισορροπία μεταξύ μνήμης και ονείρου μας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να το ερμηνεύσουμε διπλά.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ιστορικός Τέχνης







Γεννήθηκε στα Πίσσια Κορινθίας.

Σπουδές
1978
1978 1983

Πτυχίο Γραφικών Τεχνών- τ. Σχολή Δοξιάδη
Πτυχίο Ζωγραφικής –Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητές τους Δ. Μυταρά,
Γ. Μόραλη και Ν. Κεσσανλή


Έχει πάρει μέρος σε εκθέσεις: 20 Ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και στις παρακάτω Ατομικές:

2011 ΓΟΝΝΟΙ ΛΑΡΙΣΑΣ
2008 Φιλοθέη-Κέντρο Εικαστικών Τεχνών
2001 Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου
1996 Γκαλερί Χρυσόθεμις, Χαλάνδρι
1990 Γκαλερί Χρυσόθεμις, Χαλάνδρι
1988 Γκαλερί F, Κολωνάκι
1985 Γκαλερί Lever, Aθήνα
1983-1985 Γκαλερί Μπεχράκη, Κόρινθος
1983 Γκαλερί Τριτο Μάτι, Αθήνα


Από το 1986 μέχρι σήμερα διδάσκει στην Ιόνιο Σχολή Φιλοθέης


Έργα του βρίσκονται:

- Μουσείο Βορρέ
- Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας
- Δημοτική Πινακοθήκη Αθηνών
- Δημοτική Πινακοθήκη Κορίνθου
- Δημοτική Πινακοθήκη Ακράτας
- Συλλογή Βλάσση Φρισύρα

κ.α. ιδιωτικές συλλογές




ΜΠΑΜΠΗΣ ΑΓΓΕΛΟΥ, ΖΩΓΡΑΦΟΣ
ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ

Ο ζωγράφος Μπάμπης Αγγέλου εκθέτει και εκτίθεται καθώς, με τη ζωγραφική του,, μας αποκαλύπτει περιοχές από το προσωπικό του μέσα Σύμπαν, γωνιές της πατρίδας του, βλέμματα παιδιών, κομμάτια ουρανού, σώματα ανθρώπων.
Ο Μπάμπης Αγγέλου ισορροπεί στο αόρατο νήμα που ενώνει την τρυφερότητα με το πάθος, γέρνει ελαφρά προς τη μεριά του πάθους αλλά κι αυτό το βλέπει μέσα από ένα ειδικό φίλτρο με αποχρώσεις αθωότητας.